Η σύμμυση των μικρών χειλέων στα κορίτσια είναι η συνένωση των μικρών χειλέων του αιδοίου με μία μεμβράνη και προβληματίζει συνήθως γύρω στα δύο με τέσσερα έτη. Μπορεί ωστόσο να παρατηρηθεί και κατά τη νεογνική και βρεφική ηλικία ή και σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Η χαμηλή συγκέντρωση οιστρογόνων σε κορίτσια προεφηβικής ηλικίας καθιστά τα γεννητικά όργανα του κοριτσιού πιο επιρρεπή σε λοιμώξεις και φλεγμονές. Σε κορίτσια που έχουν προδιάθεση, η τριβή της ευαίσθητης περιοχής με ερεθιστικές ουσίες (ούρα, κόπρανα, κρέμες, μωρομάντηλα κτλ.) οδηγεί κατά την επούλωση στη σύμφυση των μικρών χειλέων μεταξύ τους.
Συνήθως ανακαλύπτεται τυχαία από τον γονιό ή τον παιδίατρο χωρίς το παιδί να αναφέρει κάποια ενόχληση. Η ασυμπτωματική σύμμυση δεν χρειάζεται θεραπεία γιατί διορθώνεται μόνη της μετά τα 9 έτη, όταν η έκκριση των οιστρογόνων ευνοεί την αποκόλληση των μικρών χειλέων.
Η εφαρμογή τοπικά κρέμας με οιστρογόνα δεν έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα και αυξάνει τις υποτροπές.
Η βίαιη αποκόλληση των χειλέων από τον γιατρό ή τον γονιό (όπως και το κατέβασμα από το πετσάκι στο πουλάκι των αγοριών) πρέπει να αποφεύγεται, γιατί αυξάνει τον κίνδυνο τραυματισμού της περιοχής, δημιουργώντας τοπικά συμφύσεις που αντιμετωπίζονται δυσκολότερα.
Σε περίπτωση όμως που η σύμμυση δημιουργεί συμπτώματα (κνησμό, πόνο, αιδοιοκολπίτιδα, ουρολοιμώξεις) είναι απαραίτητη η παραπομπή σε παιδοχειρουργό. Πρόκειται συνήθως για περιπτώσεις όπου το αιδοίο είναι σχεδόν εντελώς κλειστό, δημιουργώντας κοιλότητα μέσα στην οποία τα ούρα και οι κολπικές εκκρίσεις λιμνάζουν και δημιουργούν ιδανικό περιβάλλον για μολύνσεις ή ερεθισμούς.
Ο παιδοχειρουργός, κάτω από καθαρές συνθήκες, μετά από τοπική εφαρμογή αναισθητικής αλοιφής, αποκολλά προσεκτικά με λεπτές κινήσεις τις κολλημένες επιφάνειες, διανοίγοντας το αιδοίο, χωρίς να ταλαιπωρηθεί το μικρό κορίτσι. Με την κατάλληλη τοπική φροντίδα από τους γονείς για λίγες μέρες μετά το χειρουργείο, θα αποφευχθούν οι υποτροπές και το πρόβλημα θα λυθεί οριστικά.
- Προβολές1285
- Μου αρέσει1
