Και να λοιπόν που το μικράκι σου πλησιάζει τα δυο του χρόνια! Τώρα πλέον, σαν ένας μικρός έφηβος επιλέγει πάντα το «όχι», απαιτεί την ανεξαρτησία του, πεισμώνει και είναι πραγματικά δύσκολο έως αδύνατο να του αλλάξεις γνώμη! Αρνείται να μοιραστεί τα αγαπημένα του παιχνίδια και γίνεται όλο και πιο κοινωνικό, παρόλο που διατηρεί τις προτιμήσεις του για κάποια συγκεκριμένα άτομα. Οι ψυχοκινητικές του δεξιότητες σταδιακά εξελίσσονται: βάζει δύο λέξεις μαζί, περπατάει πλέον με άνεση, ανεβαίνει σκάλες με βοήθεια, αναγνωρίζει τα διάφορα σημεία του σώματός του, μιμείται και αντιλαμβάνεται τα πάντα, ακόμα και ό,τι δεν θα ήθελες! Σου δείχνει τα πρώτα σημάδια ότι είναι έτοιμο για να βγάλει την πάνα, αλλά στις δύσκολες στιγμές του «κολλάει» ακόμα περισσότερο επάνω σου και ζητάει την παρηγοριά σου.
Παρόλο που το μικρό αυτό ανθρωπάκι σού θυμίζει κατά πολύ έναν μικρό ενήλικα, χρειάζεται ακόμα τη βοήθεια, τη στήριξη και την καθοδήγησή σου. Πώς όμως μπορείς να το βοηθήσεις, ώστε να εξερευνήσει και να αντιληφθεί καλύτερα τον κόσμο, αλλά και να αξιολογήσει σωστά τις δυνάμεις και τις δυνατότητές του;
♦ Μην εκλαμβάνεις τα «όχι» του ως πρόκληση, αλλά ως την αρχική του προσπάθεια να αντιληφθεί τον κόσμο που το περιβάλλει.
♦ Προσπάθησε να προβλέψεις τις καταστάσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν πείσματα και κρίσεις κλάματος. Γενικά προτίμησε ανοιχτούς χώρους και όχι κλειστούς (σουπερμάρκετ, εμπορικά κέντρα κτλ) που το κουράζουν και το κάνουν νευρικό και ευερέθιστο. Η επαφή με τη φύση μειώνει τις εντάσεις, προσφέρει ηρεμία, σιγουριά και άπειρες δυνατότητες για νέες ανακαλύψεις.
♦ Εξόπλισε κατάλληλα το σπίτι σου. Καλό είναι να υπάρχει στο σπίτι διαθέσιμος ένας χώρος όπου τα παιδιά θα μπορούν να παίξουν, να τρέξουν, να αναρριχηθούν κτλ. Φρόντισε ο χώρος αυτός να πληροί τις προδιαγραφές ασφαλείας πχ απόφυγε τη τοποθέτηση επίπλων με γωνίες και χρησιμοποίησε μαξιλάρια, έναν καναπέ ή ένα στρώμα, για να μειώσεις τις πιθανότητες τραυματισμού.
♦ Βοήθησε το παιδί να «εκτονώσει» την ενέργειά του μέσω της ρουτίνας. Η ύπαρξη σταθερών ωραρίων και κανόνων για τις καθημερινές δραστηριότητες του παιδιού (φαγητό, ύπνος, υγιεινή, παιχνίδι κτλ) του μεταδίδουν σιγουριά και ηρεμία, το βοηθούν να οργανώσει σωστά την καθημερινότητά του, αλλά και να προσαρμοστεί πιο εύκολα στα ωράρια και στους κανόνες.
♦ Εάν το μικρό σου πεισμώσει:
α) πολλές φορές τα παιδιά θέλουν να κάνουν τα πάντα μόνα τους. Μπορείς να «εκμεταλλευτείς» λοιπόν αυτές τις στιγμές, είτε ζητώντας τη βοήθειά τους σε μικροδουλειές κατάλληλες για την ηλικία τους, όπως το στρώσιμο του τραπεζιού, είτε ενισχύοντας μικρές πράξεις αυτονομίας πχ το να φάνε μόνα τους, να φορέσουν μόνα τους τα παπούτσια τους κτλ.
β) είναι πολύ σημαντικό πρώτα απ’όλα να παραμείνεις εσύ ήρεμος, για να ηρεμήσεις και το μικρό σου. Οι φωνές προκαλούν πάντα έντονες αντιδράσεις. Εάν διαπιστώσεις ότι πρόκειται να χάσεις τον έλεγχο της κατάστασης, καλύτερα να απομακρυνθείς μέχρι να ανακτήσεις την ηρεμία σου, αφήνοντας κάποιον άλλον υπεύθυνο στη θέση σου για να χειριστεί την κατάσταση.
γ) αντί να προσπαθείς να επιβάλλεις την άποψή σου, δώσε στο παιδί επιλογές, ώστε να αισθανθεί ότι έχει τον έλεγχο, πχ μπορείς να σκουπιστείς με την πράσινη ή τη μπλε χαρτοπετσέτα, διάλεξε!
δ) το χιούμορ αποτελεί πάντα την ιδανική αντιμετώπιση στα δύσκολα. Μπορεί τα δύο έτη του παιδιού να είναι εξουθενωτικά για το γονέα, αλλά το χαμόγελο, το χιούμορ και ο ενθουσιασμός είναι οι καλύτεροι σύμμαχοί σου για να κερδίσεις τη συνεργασία του!
- Προβολές42115
- Μου αρέσει7
